Elzo Dibbets rondde de academie voor beeldende kunst te Arnhem in 1971 af.
​
Zijn werken kenmerken zich door de overweldigende verstilling die de beelden een tijdloos en ongrijpbaar karakter geven. Elzo schildert om te reizen en reist om te schilderen. Beide zijn voor hem onlosmakelijk met elkaar verbonden. 
​
Elzo start met een witte of lichtgrijze basis op het doek die met de kwast of spons aangebracht wordt. Hierop worden vele transparante kleurlagen aangebracht, “glacis” genaamd. Al werkend verschijnen steeds meer details totdat het totale beeld is ontstaan. Hij maakt hierbij gebruik van een zeer fijne verfspuit (airbrush) en olieverf waarmee zeer gedetailleerd kan worden geschilderd. Deze techniek geeft het beeld de kenmerkende, subtiele onscherpte die zo herkenbaar is voor zijn werk .

​

Het gebruik van licht, voornamelijk indirect licht speelt ook een belangrijke rol. Spelend met licht en donker ontstaan beelden  die ruimtelijk en intiem zijn. Elzo Dibbets heeft in binnen- en buitenland  veel geëxposeerd in musea en galeries. Om enkele te noemen: het Valkhofmuseum in Nijmegen, de Pulchri Studio in Den Haag, museum, het Leerhuys in Brugge, het Koninklijk paleis Amsterdam, Musée Nationale in  Monte Carlo en  Vanderleelie Gallery in Edmonton, Canada.